25 rocznica śmierci księdza proboszcza Stanisława Schulza.

W niedzielę 5 marca 1995 roku w gogolińiskim kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa została odprawiona uroczysta msza święta w 25 rocznicę śmierci ks. proboszcza Stanisława Schulza (1908 -1970). Mszę koncelebrowali kapłani po­chodzący z Gogolina. Kazanie wygłosił gogolinianin O. Gunter Hulin, proboszcz z Bezau w Austrii. Uroczystość uświetnił chór parafialny. We mszy świętej licznie uczestniczyli mieszkańcy Gogolina. Z kil­ku miejscowości przybyli też krewni ks. Stanisława Schulza.

Przypadająca 7 marca br. 25 rocznica śmierci długoletniego gogolińskiego pro­boszcza stanowi okazję do przypomnienia jego sylwetki. Przez blisko ćwierć wieku ks. Stanisław Schulz pracował w Gogolinie. Równocześnie przez wiele lat był pro­fesorem Seminarium Duchownego w Ny­sie i Opolu. Przez kilka lat prowadził rów­nież zajęcia w Liceum Ogólnokształcą­cym w Gogolinie. Równocześnie sprawo­wał szereg funkcji kościelnych bardzo aktywnie uczestnicząc w życiu religijnym diecezji. Wśród jego zainteresowań nie za­brakło też czasu na badanie przeszłości rodzinnej ziemi. Przygotował również publikacje o swoim poprzedniku księdzu Karolu Lange, która ukazała się drukiem w Wydawnictwie Św. Krzyża w Opolu.

Krótką biografię ks. Stanisława Schul­za opracował ówczesny dziekan ks. Paweł Kubis z Wysokiej. Została ona zamiesz­czona w Wiadomościach Urzędowych Diecezji Opolskiej w 1975 roku. Poniżej przytaczamy w całości treść tego artykułu ks. Pawła Kubisa.

Gdy dnia 25 lutego 1970 roku ksiądz dziekan Stanisław Schulz opuszczał swoją plebanię w Gogolinie, aby samochodem udać się do Strzelec Opolskich, nie wie­dział, że już tylko w trumnie wróci do swojego mieszkania. Tuż za Gogolinem, na trasie do Strzelec, niedaleko zakładów wapiennych w Zakrzewię, na oblodzonej bardzo drodze, wyskoczył samochód z jezdni i uderzył w drzewo przydrożne. Trzeba było czym prędzej przewieźć ran­nego księdza Schulza do szpitala w Krap­kowicach, a później do Opola. Czując się bardzo osłabiony, prosił o udzielenie Sa­kramentów świętych, szczególnie namasz­czenia chorych, a potem zażądał powrotu do Gogolina. Przewieziono go 7 marca do domu Sióstr Boromeuszek, gdzie zmarł tegoż dnia wieczorem około godziny 23.00.

Odszedł dobrze przygotowany do wie­czności, po życiu pełnym poświęcenia i służby Bogu i ludowi.

Śp. ksiądz St. Schulz urodził się 14 grudnia 1908 roku w Obrowcu. Do gimna­zjum uczęszczał w Krapkowicach, a później w Opolu. Studia uniwersyteckie ukończył we Wrocławiu, gdzie w dniu 27 stycznia 1935 roku otrzymał święcenia ka­płańskie. Na stanowisku wikariusza pracował w Zabrzu, potem w Łanach Koziel­skich, w samym Kźlu i znów w Zabrzu. Po dziesięcioletniej pracy kapłańskiej został proboszczem parafii Gogolin. Miasto to miejsce 16 czerwca 1945 roku. To bliskość rodzinnej wioski, a także Góra świętej An­ny ciągnęła go jak magnes do Gogolina. Tu byt lud, z którym czul się mocno zwią­zany. Dla tego ludu chętnie pracował z wielkim poświęceniem, a szczególnie wśród młodzieży- Wychowywał jq już wte­dy w duchu przyszłego Soboru Watykań­skiego II, w odnowionej liturgii. Miał w tej dziedzinie wielkie doświadczenie i wypró­bowana praktykę, będąc przez jakiś czas prefektem, ojcem duchownym i wykładow­cą liturgiki w Seminarium Duchownym w Nysie i Opolu. Swoją wiedzą teologiczną chętnie służył swoim konfratrom w dzieka­nacie, chętnie przyjmując zlecone referaty. Utrzymywał żywy kontakt z ludem, a szcze­gólnie z współbraćmi w kapłaństwie. Wie­lu młodych księży było jego uczniami w Seminarium. Stąd też tłumaczyć można ich nadzwyczaj liczny udział w jego pogrzebie. Kościół nie mógł pomieścić księży i wier­nych.

Eksportacja zwłok odbyta się w dniu 11 marca. Ks. radca Franciszek Dusza od­prawił Mszę św. żałobną i wygłosił kaza­nie. Pogrzeb odbyt się w dniu następnym. Ceremoniom pogrzebowym przewodniczył JE ks. biskup Wacław Wycisk. Podzięko­waniem księdza dziekana zakończyła się uroczystość pogrzebowa zacnego kapłana.