W okresie od XIV do XVI wieku do znaczących rodów rycerskich w naszej okolicy zaliczali się Strzałkowie. Ich herb przedstawiał czerwony pionowy pas na białym tle oraz trzy strusie pió­ra w hełmie.

Na Śląsku Strzałowie są wzmiankowani po­cząwszy od 1312 roku. Byli oni zaprzyjaźnieni z panującymi wówczas na tym terenie książęta­mi z dynastii piastowskiej. Dlatego zajmowali też szereg odpowiedzialnych stanowisk.

Strzałowie ufundowali kilka kościołów, w tym pierwszy kościół na Górze Św. Anny, wówczas nazywanej Góra Chełmska albo Góra Św. Jerzego. Z dziejów Góry Św. Anny wiemy, że około 1480 roku właściciele Poręby - Krzysztof Strzała i jego syn Krystek - zapożyczyli się celem zbudowania na szczycie należącej do nich Góry Chełmskiej kościoła.

Na najstarszy dokument potwierdzający istnie­nie tego kościoła pochodził z 25 czerwca 1516 roku. Biskup wrocławski Jan Turzo potwierdził w nim oddanie przez Mikołaja Strzałę kościoła Św. Anny pod opiekę proboszcza parafii w Leś­nicy. Stwierdzić wiec należy, że to już Strzało­wie zapoczątkowali tę rolę duchową Góry Św. Anny, która to miejsce pełni do chwili obecnej.

Obchodzone na Górze Św. Anny w 1980 roku wielkie uroczystości 500-lecia Sanktu­arium nawiązywały bezpośrednio do fundacji Krzysztofa i Krystka Strzałów z 1480 roku. Strzałowie są też wymienieni na pamiątkowej tablicy  znajdującej się na Rajskim Placu na Górze Św. Anny. Dodać w tym miejscu należy, że w późniejszym okresie imponujący rozwój Górze Św. Anny, poprzez rozbudowę kościoła oraz budowę klasztoru i kalwarii, zapewniła hrabiowska rodzina Gaszynów z Żyrowej.

Z upływem czasu pisownia nazwiska Strza­łów uległa zmianom, przyjmując takie formy jak: Strzela, Strala, Strol, Stral, a nawet Schilhan. W naszym rejonie Strzałowie mieli swoje siedziby w kilku miejscowościach; wymieniona wyżej Poręba była tylko jedną z nich. Na terenie obejmującym dzisiejszą gminę Gogolin siedzibą Strzałów był Obrowiec. W dokumentach na­zwisko tej gałęzi rodu zazwyczaj jest wymienia­ne jako „Strzela". Strzałowie z Obrowca, dla odróżnienia się od pozostałych przedstawicieli swego rodu, przyjęli z czasem dodatkowe na­zwisko Chmielik (Chmelik). Miało to nawiązy­wać do faktu, że ich przodek miał głowę kędzie­rzawą, a włosy kręciły mu się jak uprawiany wówczas powszechnie chmiel.

Nie wiadomo dokładnie od kiedy Strzałowie mieli swoją siedzibę w Obrowcu. Pierwsza wzmianka na ten temat pochodzi z 1417 roku, kiedy to został wymieniony „Steffke Stroi" z miejscowości „Obrowicz". Najwybitniejszym przedstawicielem rodu Strzałów z Obrowca był „Jan  Strzela Chmelik". Był on osobą zamożną i wpływową. Wielokrotnie był powoływany przez książąt opolskich na świadka sporządze­nia dokumentów. W roku 1483 został wymie­niony jako „Jan Chmelik".

Z dziejów Prudnika wiemy, że w dniach 6 sierpnia 1486 roku i 10 listopada 1492 roku Jan Strzela Chmelik z Obrowca występował w tym mieście jako świadek sporządzenia dokumen­tów. Z treści dwóch dokumentów z 30 maja 1497 roku wynika, że był on osobą powszechnie znaną i cieszącą się wielką przyjaźnią i uzna­niem ostatnich opolskich książąt. Wymieniają go oni jako „Slowutneho Jana Chmelika z Obrowcze wierneho nasseho mileho". W kilku sprawach występował też jako pełnomocnik in­nych osób. Dowodem tego, że Jan Strzela Chmelik z Obrowca był osobą wpływową w księstwie, mo­że by c fakt, że w jednej ze spraw występował w Nysie jako przedstawiciel księcia Jana II Dobre­go wobec biskupa wrocławskiego. Zresztą w 1512 roku książę uczynił Jana Strzelę Chmelika z Obrowca nawet swoim kanclerzem. Funkcję tę sprawował aż do swojej śmierci. Jan Strzela Chmelik w 1491 roku ożenił się z córką Jana Dresken, noszącą imię „Marussa". W 1538 roku Jan Strzela Chmelik zmarł, a jego następcą został syn Mikołaj Strzela Chme­lik z Obrowca. Ożenił się on z Małgorzatą, córką Mikołaja Piklera. Mikołaj Strzela Chme­lik był właścicielem dóbr m.in. w Kalinowie, Szymiszowie, Ugodę Czamborowej i Otmicach. Zmarł w 1560 roku. Pozostało po nim trzech synów: Jan, Jerzy i Piotr, którzy podzie­lili się odziedziczonym majątkiem.

W dniu 15 lipca 1563 roku Jan Strzela z Obrowca, który otrzymał Kalinów, zawarł związek małżeński z Ewą Prószkowską. W czerwcu 1581 roku ożenił się po raz drugi z Sabiną Donat. W roku 1591 wymieniono go jako świadka sporządzenia testamentu przez Jerzego Buchtę z Otmętu. Jego brat Jerzy Strze­la był właścicielem Ligoty i Otmic. Natomiast trzeci z rodzeństwa Piotr Strzela posiadał Szymiszów i część Suchej.

Piotr Strzela ożenił się z Zuzanną, córką Jerzego Żyrowskiego. Swój majątek znacznie powiększył. W roku 1570 kupił dobra w Dziewkowicach, w roku 1575 nabył następujące wioski: Rozmierkę, Jędrynie i Koskę. W roku 1594 Piotr Strzela kupił od synów swego brata Jana majątek Kalinów za 8500 talarów. Później jeszcze wielokrotnie spotykamy Piotra Strzelę Chmelika z Obrowca w różnych dokumentach. Pojawia się on też w 1599 roku w Kamieniu Śląskim, gdy Ewa Strzela z Obrowca zawarła związek małżeński. Piotr Strzela zmarł w 1600 roku. Jego tablica nagrobna do dzisiaj znajduje się w kościele w Suchej. Przedstawia ona Piotra Strzelę jako rycerza.

Piotr Strzela pozostawił córkę Ludmiłę, która wyszła za mąż za Jana Krzydłowskiego. Z fun­dacji tej pary został wzniesiony w 1607 roku kościół w Szymiszowie. Ludmiła Strzela „z Ob­rowca" pociwwana została w Kalinowie. Materiały historyczne nie pozwalają niestety na odtworzenie dokładnej genealogii rodu Strzałów z Obrowca. Zazwyczaj z treści doku­mentów wynika bowiem tylko jakiś pojedynczy fakt, na okoliczność którego dany dokument został sporządzony.

Wywodzący się z Obrowca Strzałowie byli jeszcze wymieniani w dokumentach w XVII wieku. Przykładowo można wskazać, że po Pio­trze Strzeli właścicielem Dziewkowic był Jaro­sław Strzała „z Obrowca na Dziewkowicach", który w latach 1641-1647 piastował urząd pi­sarza ziemskiego. W roku 1682 sprzedał on Dziewkowice hrabiemu Gustawowi de Colonna. Podpis Jarosława Strzały figuruje m.in. na dokumencie z 1641 roku dotyczącym przyna­leżności Januszkowic do klasztoru w Jemielnicy.

W Boguchwałowie koło Baborowa znajduje się kościół zbudowany w 1602 roku przez Ka­spra Strzelę i jego żonę Ewę z Obrowca („z Obrowic"). Kasper Strzela miał tytuł Rycerza Grobu Świętego i w zbudowanym przez niego kościele wyraźnie widoczne są treści kontrrefor-macyjne. Zwłaszcza jest to widoczne w tym, że sceną centralną głównego ołtarza jest „Korona­cja Matki Boskiej". Nie podobało się to ewange­lickiej większości mieszkańców Boguchwałowa. Wliteraturza można następnie spotkać pogląd, za ta właśnie okoliczność była przyczyną za­mordowania Kaspra Strzeli w listopadzie 1603 roku. Dodać należy, że siedzibą Kaspra Skrzeli były Dzielawy.

Niestety nie zachowały się źródła, które pozwlałyby jasno odpowiedzieć na pytanie, do którego roku Obrowiec był siedzibą rycerskiego rodu Strzałów. Nie wiadomo też w jaki sposób nastąpiła tutaj zmiana właścicieli. Faktem jest, że w rejonie Strzelec Opolskich Strzałowie byli jeszcze wymieniani aż do XVIII wieku. Do dzi­siaj po Strzałach, w tym także po ich obrowieckiej gałęzi, pozostały wzniesione przez nich ko­ścioły oraz pamiątkowe tablice.

Józef Szulc