700 lat Górażdży
700 lat to bardzo dużo, ale i bardzo mało w porównaniu do wieku Ziemi. To miejsce, które teraz nazywamy Górażdżami, istniało już wiele milionów lat temu a w miejscu, gdzie teraz znajduje się kopalnia kamienia wapiennego, istniało ciepłe morze. Było to około 144 milionów lat temu w erze zwanej kredą. W tym morzu żyły różnego rodzaju mięczaki, które obumierając spadały na jego dno, tworząc znane nam dziś złoża kamienia wapiennego. To właśnie dzięki tym złożom Górażdże zawdzięczają swój rozwój. Tyle możemy napisać o prehistorii tego miejsca, A teraz możemy trochę powiedzieć o historii zapisanej na kartach starych ksiąg.
(Ewellna Wldera)
♦♦♦
Pierwsze wzmianki o miejscowości Górażdże pochodzą z roku 1297. Tak pisze Gall Anonim, najstarszy kronikarz Polski. Ziemia ta jednak zamieszkana była już w epoce brązu, na co wskazują wykopaliska w Gogolinie, Obroweu, Malni i Choruli. Pisownia naszej wsi od jej powstania do roku 1935 brzmiała Gorasdze (Gorazdz). Nazwę wsi władze niemieckie w latach 1935-1945 zamieniły na Waldenstein,
Dawniej była to duża wieś. Żyło w niej 18 chłopów, którzy płacili proboszczowi Kamienia tzw. meszne.
Wieś została bardzo zniszczona przez zbójecki oddział Mannsfelda. Ówczesny jej właściciel, von Wemer, na opustoszałych polach chłopskich zasadził las, Dwie działki wydzierżawił wolnym zagrodnikom i siedmiu robotnikom rolnym, którzy pomagali mu zagospodarować folwark składający się z 500 morgów ziemi ornej. Według ustnych przekazów pod koniec wojny 30-letniej (ok. 1647 r.) miały być w naszej wsi stoczone ostre walki ze Szwedami, w wyniku których większa cześć wsi została spalona. Przed tymi wydarzeniami wieś prawdopodobnie położona była bardziej ku południu, w kierunku Gogolina i Karłubca, Obecna leśniczówka miała znajdować się prawie w środku wsi, Po pożarze hrabia Haugwitz, który już w tym czasie był posiadaczem rozległych terenów w tym regionie, miał we wsi Gorasdze założyć duży majątek ziemski, o czym świadczą jeszcze dziś istniejące duże zabudowania gospodarskie, tzw. „marsztalnia" przy leśniczówce. Majątek ten uległ rozpadowi pod koniec XVIII w., gdyż kronika kościelna z Kamienia podaje, że w 1823 roku 18 rolników ze wsi Gorasdze płaciło dziesięciną proboszczowi z Kamienia.
Już w XIX wieku wapno ze Śląska, a szczególnie z rejony Opola i Strzelec, było przedmiotem ożywionego handlu, Rozwój przemysłu wapienniczego na Śląsku Opolskim osiągnął swój rozkwit dopiero po uruchomieniu linii kolejowej z Wrocławia do Mysłowic. (...)
We wsi Górażdże pierwsze pojedyncze piece wapiennicze wybudowano pod koniec XVIII w. a w XIX wieku nastąpił dalszy rozwój tego przemysłu.
W drugiej połowie XIX wieku i w latach przed pierwszą wojną światową hrabia Haugwitz oraz Spółka Akcyjna Przemysłu Cementowego i Wapienniczego wybudowali szereg pieców szybowych i kręgowych typu Hoffmann. Ostami z nich z uwagi na ciążką pracą został zlikwidowany. Należy też wspomnieć o istniejącej w latach 1860-1922 cegarni o nazwie „ADLYS SEGEN".
1 sierpnia 1935 roku odbyło sią otwarcie stacji kolejowej.
Wieś w styczniu i lutym 1945 r. znalazła sią w strefie frontowej. Większość mieszkańców została ewakuowana. We wsi zostali tylko starzy i chorzy. Powrót do wioski nastąpił w marcu 1945 r. Na frontach wojny zginało 32 żołnierzy, 6 mieszkańców zostało przez wojsko radzieckie internowanych; wywieziono ich do Rosji skąd ani jeden nie powrócił. Piąciu mieszkańców zostało rozstrzelanych przez żołnierzy radzieckich. Podczas działań frontowych dwa budynki spalono.
W latach 1963-1965 zostały wybudowane nowoczesne piece automatyczne do wypału wapna oraz oddział gaszenia wapna. W roku 1977 odda-
no do eksploatacji nowoczesną cementownię o dużej mocy produkcyjnej.
(Andrzej Glinka)
♦♦♦
Nasza cementownia ma również orkiestrę dętą występującą w pięknych galowych mundurach. Powstała ona w roku 1959, a jej dyrygentem jest pan Manfred Makiola. Do roku 1985 wioska Górażdże należała do parafii pod wezwaniem św. Jacka w Kamieniu Śląskim, W latach 1984-1989 zbudowano kościół pod wezwaniem bł. Czesława. Aktualni proboszczem naszej parafii jest ks. Jan Bogacki
Obok budownictwa jednorodzinnego i dwóc gospodarstw rolnych wystąpuje w Górażdżach budownictwo zakładowe, zwane Osiedlem Fabrycznym. W Górażdźach znajdują się: stacja kolejowa, przedszkole, szkoła podstawowa, poczta, przychodnia, klub przyzakładowy, remiza OSP cztery sklepy, dwa kioski oraz bar.
Górażdże, mimo iż są niedużą wsią, swymi dobrami, zakładami pracy, instytucjami spełniaj oczekiwania mieszkańców, można by powiedzie< lepiej, niż przeciętne miasteczko.
(Weronika Lipka)