Gmina Gogolin

Gmina Gogolin

dobry pomysł na długie lata

  • Aktualności 
    • O gminie ...
    • Wybory parlamentarne 2011
    • Życzenia
    • Przydatne linki
    • Informator Unijny
    • Archiwum 2012
    • Archiwum 2011
    • Archiwum 2010
    • Archiwum 2009
    • Archiwum 2008
    • Archiwum 2007
    • Archiwum 2006
    • Archiwum 2005
    • Archiwum 2004
  • Urząd Miejski 
    • Urząd Miejski w Gogolinie
    • Elektroniczna skrzynka podawcza - ePUAP
    • Rada Miejska w Gogolinie
    • Rady Sołeckie i Rady Dzielnic
    • Młodzieżowa Rada Miejska
    • Dokumenty strategiczne
    • Podatki i budżet
    • Realizowane projekty
    • Kronika Samorządowa
    • Wybory - archiwum
    • Informacje inne
  • Dla mieszkańców 
    • Straż Miejska
    • Gminny Ośrodek Zdrowia
    • Gminne Centrum Reagowania
    • Komunalne Przedsiębiorstwo Wielobranżowe
    • Ochotnicza Straż Pożarna
    • Dom Spokojnej Starości
    • Bezpłatny internet bezprzewodowy
    • Sanatorium w Kamieniu Śl.
    • Ośrodek Wsparcia i Terapii dla Niepełnosprawnych
    • Organizacje pozarządowe
    • Ośrodek Pomocy Społecznej
    • Ośrodek Pomocy Społecznej - aktualności
    • Ośrodek Pomocy Społecznej - prace społecznie użyteczne
    • Ośrodek Pomocy Społecznej - POKL
    • Ośrodek Pomocy Społecznej - archiwum
    • GCR: zagrożenia występujące w gminie
    • GCR: Podstawowe zasady zachowania się w sytuacjach kryzysowych
    • GCR: instrukcje postępowania w czasie zagrożeń
  • Dla turystów 
    • CIT w Kamieniu Śląskim
    • Gmina Gogolin
    • Położenie
    • Geologia
    • Klimat
    • Flora i Fauna
    • Demografia
    • Hotele i noclegi
    • Gastronomia
    • Opieka medyczna
    • Banki i bankomaty
    • Rozkłady jazdy
    • Rozkład jazdy PKP ze stacji Gogolin
    • Rzklad jazdy PKS
    • Plan miasta Gogolin
    • 150 lat cmentarza żydowskiego w Gogolinie
    • Gogolin - DEUTSCH
    • pkp_kamien
    • PKS_kamien
  • Dla inwestorów 
    • Nieruchomości
    • Tereny inwestycyjne
    • Investment
    • Investitionsgebiete
    • Tereny
    • GADI
    • Obrazy
  • Kultura 
    • Informacje kulturalne
    • Statuetka Karolinki
    • Gminny Ośrodek Kultury
  • Oświata 
    • Placówki
    • Gminna Biblioteka Publiczna
  • Sport 
    • Sport w Gogolinie
    • Zespół Rekreacyjno Sportowy w Gogolinie
    • Hala sportowa im. B. i Z. Blautów
    • Boiska Orlik 2012
  • Nasza Gmina 
    • Sołectwa w gminie
    • Parafie
    • Galeria zdjęć
    • Filmy
    • Konkursy

Strzebniów – historia nowszych czasów

Każdy, kto interesuje się historią lokalną, miał już okazję w "Panoramie Ziemi Gogolińskiej" przeczytać prawie o każdej miejscowości naszej gminy, w tym także i o samym Gogolinie. Ja chciałbym parę słów napisać o miejscowości do­tychczas nie opisanej, która stanowi obecnie część Gogolina, a w przeszłości była samodzielną jed­nostką mieszkalno-gospodarczą. Ta miejscowość to Strzebniów.

 

W przeszłości wioska ta wiodła niezależny od Gogolina żywot. Do roku 1932 Strzebniów był folwarkiem należącym do właścicieli ziemskich w Żyrowej. Mieszkańcy chodzili do kościoła w Jasionej. W czasie, kiedy gogolińskie dzieci uczę­szczały do szkoły w Otmęcie - strzebniowskie chodziły do szkoły parafialnej w Jasionej.

Przed rokiem 1932 w Strzebniowie były tylko cztery gospodarstwa. Było też kilku zagrodników, którzy sezonowo zatrudniali się w folwarku.

 

Gwałtowne zmiany dla pracowników folwar­ku i pozostałych mieszkańców Strzebniowa na­stąpiły w roku 1932. Wtedy to, w ramach progra­mu rządu niemieckiego walki z gigantycznym bez­robociem w kraju, zaczęto tworzyć nowe gospo­darstwa rolne na terenach, gdzie była do zagospo­darowania ziemia. Przeważnie była to ziemia prze­jęta przez państwo za odszkodowaniem od wła­ścicieli ziemskich lub w zamian za długi, w jakie ich gospodarstwa w owych zmieniających się cza­sach wpadły.

 

Tak było i w Strzebniowie. W zamian za dłu­gi panów żyrowskich, ziemię folwarku Strzeb­niów przejęło "Towarzystwo kolonizacyjne" (Siedlungsgesellschaft) w Berlinie. Towarzystwo to posiadało oddział w Opolu, który to parcelo­wał ziemię na terenie Górnego Śląska. W l. 1931/ 32 rozparcelowano 85 majątków o łącznej po­wierzchni 42.000 hektarów. Folwark Strzebniów podzielony został na 48 gospodarstw (Siedlungów). Obejmował areał około 500 hektarów. Z tego utworzono 15 go­spodarstw o powierzchni l0-15 hek­tarów, czyli pełnych gospodarstw, 19 pół-gospodarstw o powierzchni 5-10 ha. Ponadto wydzielono 14 gospodarstw o powierzchni 2,5-5,0 ha, tak zwane "krowie gospodar­stwa". Zakładano bowiem, że siłę pociągową w tych gospodarstwach stanowić będą krowy.

 

W owym czasie posiadanie gospo­darstwa rolnego było rzeczą bardzo cenioną. Dawało pewną niezależność

i zapewniało środki do życia, co w latach wielkie­go kryzysu miało kolosalne znaczenie. Ubiegać się o takie gospodarstwa mogli synowie zbędni w gospodarstwach rodziców lub ci, którzy zamie­rzali z miasta powrócić na wieś, a także byli ro­botnicy rozparcelowane­go folwarku.

 

Warunkiem starania się o takie gospodarstwo było wykazanie się zgro­madzoną kwotą pienię­dzy na zaliczkę w wyso­kości 12% jego wartości. Dalsza spłata rozłożona była na 20 lat na dogod­nych warunkach. Dla wielu zebranie sumy za­liczkowej przerastało ich możliwości, bowiem go­spodarstwo o pow. 5 ha wymagało zebrania kapi­tału 1000-1500 marek. W tym czasie jedna krowa kosztowała 200-150 DM.

 

Wśród pracowników folwarku, którym się to udało i tym samym stali się właścicielami gospo­darstw byli: Józef Kowalik, Wilhelm Macha, Au­gust Porada, Stanisław Krautwurst i Kloss.

 

Budynki gospodarcze folwarku podzielono na 12 części. Każdą część trzeba było przebudować według potrzeb nowych gospodarzy. Pozostałym osadnikom wybudowano typowe i tanie budynki mieszkalno-inwentarskie. Budynki te rozlokowa­ne zostały wzdłuż czterech ulic. Dwa rzędy do­mów (Siedlungów) ulokowano w Strzebniowie przy obecnych ulicach Wojska Polskiego i Ple­biscytowej; pozostałe budynki stoją przy obecnej ulicy Wygoda i Rybackiej. Załączone zdjęcie z tamtych czasów ukazuje stan budynków w chwili przekazania ich nowym właścicielom.

Folwark Strzebniów oprócz podstawowe] funk­cji, czyli uprawy roli i hodowli zwierząt, zajmo­wał się również gorzelnictwem. Do chwili roz­parcelowania gorzelnia pracowała pełną parą. Po parcelacji majątku gorzelnia stała się własnością osadników na zasadzie spółki. Spirytus produko­wany był do roku 1938. Do końca istnienia go­rzelni produkcję nadzorował, zatrudniony przez spółkę, mistrz gorzelnictwa Max Anklam. Roz­wiązanie spółki i likwidacja gorzelni nastąpiła z powodu małej rentowności i braku surowca. Go­spodarze bowiem sprzedawali swoje ziemniaki po korzystniejszych cenach bezpośrednio okolicznym mieszkańcom. Budynki po gorzelni od spółki odkupił Urząd Gminy. Pół budynku przebudowano i urządzono w nim przedszkole, drugą połowę wyburzono. Funkcję przedszkola budynek po starej gorzelni spełnia do dziś i obecnie trudno jest odgadnąć jego pierwotne przeznaczenie.

 

Mówi się, że koło historii nie wraca. W Strzeb­niowie akurat powiedzenie to może nie mieć za­stosowania, bo z dwunastu gospodarzy, którzy przed wojną przejęli folwark, ostało się dziś tylko dwóch. I być może już niedługo cała ziemia, na­leżąca kiedyś do folwarku, stanowić będzie wła­sność jednego tylko gospodarza (farmera).

Franciszek Nocon

 

 

Dane kontaktowe:

Urząd Miejski w Gogolinie
ul. Krapkowicka 6, 47-320 Gogolin
tel.: +48 77 40 76 800
fax: +48 77 46 66 247
e-mail:
http://gogolin.pl

Godziny pracy:

poniedziałek: 7.30 - 16.30
wtorek - czwartek: 7.30 - 15.30
piątek: 7.30 - 14.30

Statystyka wizyt:

Wizyt ogółem: 1053736
W tym miesiącu: 3769
Wizyt dzisiaj: 192

Ważne linki:

  • Mapa strony
  • Biuletyn Informacji Publicznej
  • Polityka prywatności
Projekt i realizacja: netkoncept.com
SkyCMS strony i portale internetowe

Strona używa plików cookies w celu poprawnego korzystania z serwisu.

Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia.

Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.

Brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza wyrażenie zgody.

Dowiedz się więcej o tym, jak używamy plików cookies z .

...

...

    ...