Strategia obejmuje analizę sytuacyjną gminy, jej cechy charakterystyczne, uwarunkowania strukturalne (ludność, środowisko i zasoby naturalne, gospodarka i rynek pracy, infrastruktura techniczna i społeczna), analizę mocnych i słabych stron gminy, wizję i cele rozwojowe gminy. To pozwoliło na określenie głównych celów priorytetowych:
• dokończenie budowy kanalizacji ściekowej i burzowej na terenie całej gminy;
Zadania szczegółowe to m.in. wykonanie projektów inwestycyjnych dla sołectw Malnia, Chorula, Odrowąż, Obrowiec, Zakrzów, Dąbrówka, przejęcie oczyszczalni ścieków od ZCW "Górażdże", nawiązanie współpracy z gminą Krapkowice w zakresie korzystania z ich oczyszczalni ścieków i wspólnego wysypiska śmieci.
• przygotowanie terenów pod działalność gospodarczą nowych firm oraz podjęcie szerokiej promocji gminy w celu pozyskania inwestorów; Zadania szczegółowe: wykonanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla poszczególnych sołectw ze wskazaniem terenów pod zabudowę przemysłową i mieszkaniową, wykupienie na rzecz gminy wskazanych terenów, podjęcie szerokiej działalności reklamowej gminy.
• zwiększanie atrakcyjności gminy do zamieszkania i inwestowania likwidując zaniedbania infrastruktury technicznej; Zadania szczegółowe: systematyczna naprawa oraz budowa nowych dróg i chodników, poprawa jakości oświetlenia w poszczególnych wsiach, systematyczna wymiana wodociągowych rur azbestowych na ekologiczne, dokończenie budowy sali gimnastycznej przy PSP nr 2 i rozpoczęcie budowy takiej sali przy PSP nr 3, opracowanie i realizacja zagospodarowania centralnego placu w Gogolinie, budowa obwodnicy i wiaduktu odciążające miasto Gogolin w ruchu drogowym.
• dokonanie analizy komunalnych zasobów mieszkaniowych oraz przygotowanie
programu poprawy ich jakości i zwiększenia ilości; Zadania szczegółowe:
dokonanie analizy obecnych mieszkań komunalnych oraz rozpoznanie zapotrzebowania w tym zakresie, przygotowanie programu remontów na najbliższe lata oraz rozpoczęcie budowy nowego bloku mieszkalnego, podejmowanie rozmów z firmami, które zajmą się budownictwem mieszkaniowym w celu rozpoczęcia przez nich na naszym terenie takiego budownictwa.
W ramach pracy dyplomowej na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej zrodziła się interesująca koncepcja utworzenia w Gogolinie parku przemysłowego. Parki takie, na terenach zniszczonych wieloletnią degradacją środowiska spowodowaną przez przemysł, powstały już w krajach zachodnich (Zagłębie Ruhry, Nord-Pas-de Ca-lais we Francji, północno-zachodni region przemysłowy w Anglii).
Projekt obejmuje środek miasta, jego najstarszą część. Tu zachowało się kilka obiektów zabytkowych (wapienniki, neogotycki kościół katolicki, kościół ewangelicki). Park ma zająć 6,15 ha terenu w samym centrum miasta. Jest on podzielony linią kolejową Opole - Kędzierzyn. W jego części pd.- zach. zlokalizowana będzie część parkingów oraz plac targowy z budynkiem usługowym. Całość zatopiona w zieleni łączyć się będzie z zabudową jednorodzinną, sąsiadującą z ulicą Kościelną. Natomiast część pn.- wsch. to teren nowego centrum. Głównym założeniem koncepcji jest biegnącą diagonalnie promenada piesza.
Zespoły wapienników pełnią rolę jej dominant i zamknięć perspektywicznych, łącząc się tym samym w integralny układ kompozycyjny z całym założeniem parkowym. Rozpoczyna się ona od strony południowej okrągłym ogrodem białym. Jego wnętrze wysypane będzie drobnoziarnistym żwirem. Całość jest otoczona z jednej strony opadającą skarpą, z drugiej murem i uzupełniona roślinnością kwitnącą przez cały rok w różnych odcieniach bieli. Stąd, mijając przeszklony budynek sali wystaw i domu pracy twórczej można dojść do głównej części parku - placu centralnego. Jest to miejsce o wielofunkcyjnym przeznaczeniu, w tym także działalności estradowej i artystycznej na wolnym powietrzu, może też być miejscem komunikacji i spotkań, miejscem spędzania przerw w pracy. Strefę tę wyznacza obniżenie terenu, tworząc bardziej intymną atmosferę, a ograniczenie placu-rynku nastąpiło przez lokalizację swobodnych brył obiektów użyteczności publicznej, w których zlokalizowane są ważne dla miasta funkcje oraz istniejące już piece wapienne. Będą one wyeksponowane poprzez usytuowanie ich w otoczeniu placu wypełnionego rytmem otworów dla podświetlanych fontann. Istotnym elementem koncepcji jest przejrzystość obiektów (uzyskana dzięki dużym taflom szkła i luksferów), budynki nie będą przytłaczać sąsiedztwa, widoczność z wnętrza będzie lepsza a iluminacja w nocy ożywi okolicę. Promenada główna kończy się placem czarnym zlokalizowanym w bezpośrednim styku z istniejącą zabudową ul. Strzeleckiej oraz nowoprojektowanych budynków kina i domu towarowego. Plac ma być wypełniony roślinnością w odcieniach zbliżonych do czerni i intensywnej gamy fioletów i brązów. Czarne mają być również granitowe otoczenia oczek wodnych i fontann. Poprzeczna oś założenia otoczona będzie głównymi budynkami administracyjnymi miasta.
Najciekawszym akcentem tego pasażu jest "świecący wąż" - fragment posadzki wyłożony przezroczystymi płytami, podświetlany od spodu.. Prowadzi on na skarpę, z której możemy przejść do drugiej części parku. Jest to punkt styku tych dwóch podzielonych przez tory terenów. Drugi taki punkt znajduje się na skrzyżowaniu linii kolejowej z ul. Strzelecką. Tutaj z małego placu przy księgami możemy przejść przejściem podziemnym na drugą stronę w kierunku biblioteki, ośrodka zdrowia, sklepów czy też dojść do basenu i stadionu.
Z tego placu możemy przejść też wzdłuż torów kolejowych zacienioną alejką na skarpie w kierunku terenów rekreacyjnych i leśnych. Skarpa porośnięta zielenią wysoką ma także drugą funkcję - zasłonięcie przejeżdżających pociągów i izolacji akustycznej.
Główny wjazd do parku znajduje się od ul. Kościelnej; zaakcentowany on jest z prawej strony budynkiem centrum naukowego (filia Uniwersytetu Opolskiego - wydział folklorystyki). Przy tej ulicy znajdą się zjazdy na dwa główne parkingi oraz podjazdy pod hotel i restaurację. Brak drogi kołowej przez całość założenia wynika z konieczności ograniczenia ruchu do minimum, w przeciwnym wypadku droga taka byłaby traktowana jako skrót na trasie z dzielnic peryferyjnych do centrum.
Budynek filii Uniwersytetu Opolskiego tworzy z jednej strony pierzeję dość ruchliwej ulicy, a z drugiej zamyka plac przykościelny, który ma kształt prostokąta i jest niedostępny dla ruchu kołowego. Będzie to plac spokoju i wyciszenia. Sąsiadują z nim budynki plebani i Ośrodka Opieki Społecznej. Całość parku jest więc atrakcyjnym przedłużeniem tkanki miejskiej, nie rywalizującym z nią lecz ją uzupełniającym, nadającym miastu nową jakość.
Park jest dobrze powiązany z komunikacją zbiorową. Od dworca PKP i PKS dzieli go odcinek ok. 300 m. Wjazd na autostradę A4 znajduje się w odległości ok. 2 km, przy autostradzie znajduje się również jeden nieczynny wapiennik, doskonale widoczny dla kierowców. Przez odpowiednie wyeksponowanie mógłby stać się wizytówką parku i zachęcać do odwiedzania Gogolina.
Autorka koncepcji:
Aleksandra Fick z Obrowca Politechnika Wrocławska • Wydział Architektury