Nagrodzeni Statuetką Karolinki w latach 2004-2008
W roku 2004 odznaczenie otrzymali:
- ks. Albert Glaeser
- ks. Herman Piechota
- pan Johan Fickler
- Zespół Folklorystyczny z Kamienia Śląskiego
W roku 2006 odznaczenie otrzymali:
- pani Marta Wiora
- pani Waltrauda Wicher
- pan Tadeusz Handerek
- pan Manfred Makiolla
- Hubert Zimerman i Synowie
W roku 2007 odznaczenie otrzymali:
- pani Daniela Bryll
- pani Elżbieta Klimas
- pan Krystian Strzałek
- pan Jerzy Długosz
W roku 2008 odznaczenie otrzymali:
- pani Elżbieta Grobarek
- Orkiestra Dęta Górażdże Cement S.A.
Wręczenie statuetki „Karolinki” dla Ks. Prałata dra Alberta Glaesera
Nagroda honorowa ziemi gogolińskiej
- statuetka „Karolinki”
Ks. Albert Glaeser, Prałat, Doktor Nauk Teologicznych
Dyrektor ds. Finansowo-Gospodarczych Diecezji Opolskiej
Ks. Prałat, Doktor Nauk Teologicznych Albert Glaeser urodził się 18 września 1955r. w Malni jako syn Heleny i Eryka. Do szkoły podstawowej uczęszczał w Malni, a następnie do Liceum Ogólnokształcącego w Gogolinie. Egzamin maturalny złożył w 1975r. W tym też roku rozpoczął studia w Wyższym Seminarium Duchownym Śląska Opolskiego w Nysie. Święcenia kapłańskie przyjął dnia 17 maja 1981r. w opolskiej katedrze z rąk bpa Alfonsa Nossola.
Posługę kapłańską pełnił jako wikariusz parafialny w parafiach: Zagwiździe (1981-1982), Ziemięcice (1982-1984), Opole – par. pw. św. Piotra i Pawła (1984-1986). W roku 1986 powołany został na stanowisko dyrektora Domu Księży Emerytów w Opolu oraz dyrektora ds. gospodarczych Kurii Opolskiej, a następnie w roku 1992 na stanowisko dyrektora Wydziału Finansowo-Gospodarczego Kurii Opolskiej oraz dyrektora Referatu ds. Budownictwa Sakralnego i Kościelnego Kurii Opolskiej. W 1997 r. mianowany został Radcą Kurii Biskupiej w Opolu, a od 2000 roku jest kapelanem Jego Świątobliwości Ojca św. Jana Pawła II. Jest także członkiem Rady Kapłańskiej oraz Kolegium Konsultorów Diecezji Opolskiej.
Studia specjalistyczne odbył w Instytucie Teologiczno-Pastoralnym Filii KUL w Opolu. Uwieńczył je uzyskaniem dyplomu licencjata teologii (1988), a następnie na Wydziale Teologii KUL tytułu naukowym doktora nauk teologicznych (1993).
Jest adiunktem w Katedrze Teologii Dogmatycznej Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego. Na tymże Wydziale pełni także funkcję dyrektora gospodarczo-finansowego ds. dofinansowania z funduszu Kurii Diecezjalnej.
Z ziemią gogolińską związany jest od urodzenia. Od lat wielu wpisuje się także mocno w dzieje Kamienia Śląskiego. W 1990 roku Diecezja Opolska przejęła kompletnie zniszczony zamek w Kamieniu. Ks. Albert Glaeser w ciągu niespełna czterech lat uczynił z niego swego rodzaju perłę, która w dużej mierze przyczyniła się do zmiany statusu tej miejscowości. Wielu przypomniało sobie, iż tutaj urodził się jeden z największych ludzi średniowiecza, św. Jacek. Do niewielkiego przecież Kamienia zaczęli przybywać coraz liczniej pielgrzymi. Dzięki odrestaurowanemu zamkowi wraz z jego pięknym zapleczem parkowym i gruntownie zrewaloryzowanym przyzamkowym stawem miejsce to stało się atrakcyjne dla wielu turystów. Chętnie przyjeżdżają tu naukowcy i politycy z kraju i z całego świata, aby w ciszy i spokoju obradować nad ważnym kwestiami życia społecznego. Kamień staje się znany. Powstają nowe miejsca pracy. Miejscowość uzyskała znaczące wyróżnienia międzynarodowe i krajowe. Dziś musimy sobie to uświadomić i głośno o tym powiedzieć, że to w dużej mierze dzięki ogromnemu trudowi i staraniom Księdza Prałata Alberta Glaesera tak się stało.
Na tym jednak nie koniec. Przypominamy sobie, że za zamkowymi murami jeszcze dwa lata temu „straszyły” walące się ruiny budynków pofolwarcznych. Znaczna ich część ma już dziś inne oblicze. Można tam przyjąć prawie stu gości, a paralelnie do siebie może odbywać się kilka konferencji. Docelowo ma powstać w tymże obiekcie Centrum Rehabilitacyjno-Terapeutyczno-Rekreacyjne dla 150 kuracjuszy. Jest to ogromne przedsięwzięcie, które z ramienia Diecezji Opolskiej bezpośrednio realizuje również Ksiądz Prałat Albert Glaeser. Cóż to oznacza dla Kamienia i dla ziemi gogolińskiej? Oznacza to dalszy rozwój. Oznacza ponad sześćdziesiąt nowych miejsc pracy. Oznacza to nową jakość dla Kamienia Śląskiego. Okazja dziś szczególna, aby wyrazić naszą wdzięczność wobec Księdza Prałata, jako mieszkańcy Kamienia Śląskiego i włodarze Gminy Gogolin. Wiemy ile trudu i energii, ile serca i zaangażowania wkłada Ksiądz Prałat w to wszystko, co dzieje się w Kamieniu. Czyni to Ksiądz z ogromną skromnością, zawsze siadając gdzieś z boku, często niezauważony, jak ten ewangelijny „ostatni”. Wiemy, że to co Ksiądz Prałat realizuje, czyni z myślą o nas, mieszkańcach tej ziemi. Wiemy też jak wiele trudu trzeba jeszcze włożyć, aby to wielkie rozpoczęte dzieło doprowadzić do szczęśliwego końca. Jako włodarze Gminy Gogolin czujemy się zobowiązani do pomocy i współdziałania na rzecz rozwoju Kamienia, a w konsekwencji całego regiony krapkowicko-gogolińskiego.
Czcigodny Księże Prałacie, prosimy o przyjęcie honorowej nagrody ziemi gogolińskiej – statuetki „Karolinki”. Niech to skromne wyróżnienie będzie wyrazem naszego wdzięczności za osobiste zaangażowanie, poświęcenie swojego czasu i umiejętności oraz za nadzwyczajną skuteczność przy realizacji tak znaczących dla Kamienia Śląskiego i Gminy Gogolin przedsięwzięć.
Wręczenie statuetki „Karolinki” dla Ks. Radcy duchowego Hermana Piechoty
Nagroda honorowa ziemi gogolińskiej
- statuetka „Karolinki”
Ks. Herman Piechota, Mgr-lic., Radca Duchowny,
Proboszcz Parafii Rzymskokatolickiej
pw. św. Jacka w Kamieniu Śląskim
Ks. Radca Herman Piechota, syn Marii i Józefa urodził się 7 kwietnia 1937r. w Suchej. Po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych w Wyższym Seminarium Duchownym Śląska Opolskiego w Nysie przyjął w opolskiej katedrze w 1960 r. święcenia kapłańskie.
Posługę kapłańską pełnił, jako wikariusz parafialny w parafiach: Opole-Groszowice, Gliwice, Popielów i Zabrze-Rokietnica. Był proboszczem w Wysokiej koło Branic i w Zabrzu. W latach 1980 – 1992 kierował budową kościoła w Zabrzu-Helence. W 1992 r. dekretem ks. bpa Alfonsa Nossola został powołany na stanowisko proboszcza parafii pw. św. Jacka w Kamieniu Śląskim. Od początku swojej posługi w Kamieniu z jego inicjatywy i dzięki jego staraniom przeprowadzono szereg prac remontowych w kościele parafialnym i wokół kościoła. Wspomnieć należy generalny remont wnętrza kościoła włącznie z założeniem podłogowego ogrzewania, nowych posadzek, wykonaniem nowego nagłośnienia, malowaniem, renowacją wszystkich ołtarzy, zakupem nowych witraży oraz wykonaniem nowego muru otaczającego kościół i plac kościelny. Zainicjował i przeprowadził rozbudowę kaplicy w Kamionku. Interesują go nie tylko sprawy kościoła, ale także wsi, czego przykładem może być użyczenie na potrzeby społeczności lokalnej terenu należącego do parafii, na którym powstał kompleks sportowo-rekreacyjny, który służy dzieciom i młodzieży. Byłe salki katechetyczne Ks. Radca przeznaczył na świetlicę dla dzieci i młodzieży. Zorganizował siłownię, salę bilardową oraz miejsce spotkań służby liturgicznej. Z ogromnym oddaniem buduje wspólnotę parafialną. Nie przechodzi obojętnie obok człowieka, który potrzebuje pomocy. Pamięta o osobach chorych, starszych i samotnych, a także podopiecznych Rodzinnego Domu Dziecka w Ozimku (w którym to przebywa troje osieroconych dzieci wywodzących się z Kamienia). Na podkreślenie zasługuje jego skromność i otwartość na potrzeby drugiego człowieka.
Jest wielkim autorytetem dla mieszkańców, co w obecnych trudnych czasach jest rzeczą rzadko spotykaną.
Wręczenie statuetki „Karolinki” dla Zespołu Folklorystycznego z Kamienia Śląskiego
Nagroda honorowa ziemi gogolińskiej
- statuetka „Karolinki”
Zespół Folklorystyczny z Kamienia Śląskiego
„Zespól Folklorystyczny z Kamienia Śl. – kobitki do tańca i różańca”.
Zespół Folklorystyczny z Kamienia Śląskiego założony został w 1983 r. To jedna z jaśniej świecących perełek skarbnicy kulturowej naszej „małej ojczyzny”. Pielęgnuje on i przekazuje tradycje i zwyczaje roku obrzędowego na ziemi gogolińskiej. Uświetnia swoimi występami uroczystości i święta lokalne, regionalne oraz międzynarodowe. Zaszczepia miłość do śląskich piosenek, a także przekazuje naszemu pokoleniu tradycje naszych ojców. W wyjątkowy sposób integruje lokalną społeczność.
Do repertuaru zespołu należą śląskie, niemieckie i polskie pieśni kościelne i ludowe. Za swoje osiągnięcia Zespół otrzymał kilka prestiżowych nagród: II miejsce w Przeglądzie Chórów Mniejszościowych w Walcach (1999r.) oraz II miejsce na Opolskim Święcie Pieśni Ludowej (2003). Dobór repertuaru jest tak kształtowany, aby nie tylko ukazywać własne walory artystyczne Zespołu, ale by także pokazać wielką odpowiedzialność za kształtowanie współczesnego pokolenia mieszkańców gogolińskiej ziemi, przywiązanie do korzeni oraz umiejętność łączenia tradycji, z wyzwaniem naszych czasów.
Członkinie zespołu żywo uczestniczą w prezentacji i kultywowaniu miejscowych obrzędów i zwyczajów, takich jak: darcie pierza, żniwniok, uroczystości odpustowe ku czci św. Jacka, swaczyna śląska, uroczystości Wielkiej Nocy oraz Bożego Narodzenia.
Kierownikiem, a zarazem opiekunem artystycznym Zespołu jest Pani Ingryda Salamon. Obecnie zespół liczy dwudziestu czterech członków. Swoimi występami zespół upiększał przez wiele lat dożynki wojewódzkie i gminne, a także biesiady w skansenie w Opolu-Bierkowicach. Cztery razy zespół występował na dożynkach w byłej NRD, w okręgu poczdamskim. Zespół śpiewa ku pokrzepieniu ludzkich serc i na chwałę Bogu, godnie reprezentując Gminę Gogolin i wiernie pielęgnując śląskie tradycje.
Przyznanie Zespołowi Folklorystycznemu z Kamienia Śląskiego nagrody honorowej niech będzie ukoronowaniem jego 20. letniej pracy artystycznej, a zarazem podziękowaniem za włożony trud i poświęcenie wszystkich jego członków.
Nagroda honorowa ziemi gogolińskiej
- statuetka „Karolinki”
Marta Wiora
Za wielki dar miłości dla drugiego człowieka, matczyne serce i bezgraniczne oddanie siebie samej dla każdej ludzkiej sprawy, nieustanny trud wychowania i siania ziarna prawdy, wzajemnego poszanowania i nadziei, że jutro może być piękne
Marta Wiora - z wykształcenia pedagog, przez całe swoje życie oddana sprawom młodzieży i osób starszych. Od roku 1969 do roku 1999 nauczyciel nauczania początkowego SP Nr 1 w Krapkowicach oraz pedagog w Specjalnej Szkole Podstawowej w Krapkowicach. Po zakończeniu pracy zawodowej podjęła pracę jako najpierw opiekun Klubu Seniora w Gogolinie, a następnie także opiekun Świetlicy Środowiskowej w Gogolinie, które to funkcje sprawuje po dzień dzisiejszy.
Nagroda honorowa ziemi gogolińskiej
- statuetka „Karolinki”
Waltaruda Wicher
Za niesamowity zmysł i talent organizatorski a przy tym dar zjednywania sobie sprzymierzeńców do realizacji wspaniałych przedsięwzięć na niwie społeczno – kulturalnej, ku pokrzepieniu ludzkich serc i na chwałę Bożą
STATUETKĘ KAROLNKI przyznano Pani Waltraudzie Wicher za:
Nagroda honorowa ziemi gogolińskiej
- statuetka „Karolinki”
Tadeusz Handerek
Za ludzką życzliwość, góralską gościnność, profesjonalizm w budowaniu i kreowaniu pozytywnego wizerunku wspólnoty samorządowej Swojej Gminy, współtworzenie wzorcowego klimatu wzajemnej współpracy partnerskiej pomiędzy naszymi mieszkańcami
Nagroda honorowa ziemi gogolińskiej
- statuetka „Karolinki”
Manfred Makiolla
Za ogromną pracę, wielki talent i trud jego ciągłego szlifowania jak drogocennego diamentu tak, by go wszyscy podziwiali, za rozkochanie i uwrażliwienie młodych ludzi do muzykowania a także dzielenie się z ludźmi każdym dźwiękiem i piękną muzyką, jak kromką dobrego chleba
Nagroda honorowa ziemi gogolińskiej
- statuetka „Karolinki”
Hubert Zimerman i Synowie
Za ogromny trud pracy i stworzenie mistrzowskiego warsztatu rzemieślniczego, profesjonalizm w działaniu i godny naśladowania przykład dążenia do osiągania zamierzonych celów i radość dzielenia się sukcesem z innymi
Wręczenie statuetki „Karolinki” dla Johanna Ficklera Bawarczyka, Ambasadora kultury
Nagroda honorowa ziemi gogolińskiej
- statuetka „Karolinki”
Johan Fickler
Bawarczyk, ambasador kultury, Europejczyk
Johann Fickler urodził się 27 grudnia 1935 r. w Schongau. Przez 45 lat pracował w firmie UPM-Kymmene Papier GmbH, w firmie tej był członkiem Zakładowej Orkiestry. Od marca 1984 r. zasiada w Radzie Miejskiej w Schongau, jest również Radnym Rady Powiatu Weilheim-Schongau.
Johann Fickler jako wielki animator kultury w mieście Schongau jest jednym z założycieli Orkiestry Miejskiej w Schongau, w której przez 25 lat pełnił funkcję skarbnika. W latach 1987 – 1999 był Prezesem, a później przyznano mu tytuł Prezesa Honorowego. Przez 15 lat był Zastępcą Przewodniczącego Związku Orkiestr Dętych okręgu Oberland, a od marca 2004 r. jest Honorowym Przewodniczącym tegoż Związku.
Pierwsze kontakty z Gogolinem nawiązał w 1991 roku, w trakcie jednej z wizyt w naszym mieście. Z jego inicjatywy w 1993 roku, Orkiestra Dęta Zakładów Cementowo-Wapienniczych Górażdże w Choruli została zaproszona, wraz z 73 innymi orkiestrami, do udziału w Międzynarodowym Przeglądzie Orkiestr Dętych w Schongau. Orkiestra wspaniale wypromowała naszą gminę, gdzie została zauważona i nagrodzona w paradzie marszowej, a także w konkursie w kategorii orkiestr średnich zajmując I miejsce. W wyniku zapoczątkowanych kontaktów zawiązała się serdeczna przyjaźń z muzykami Stadtkapelle Schongau. Nie byłoby to możliwe bez osobistego zaangażowania i wsparcia ze strony Johanna Ficklera. Orkiestra z Schongau dwukrotnie uświetniała swoimi występami imprezy kulturalne w Gogolinie, zaskarbiając sobie serca naszych mieszkańców. W ramach dalszego zacieśniania współpracy partnerskiej z na niwie kulturalnej z jego inicjatywy zorganizowano wyjazd do Schongau animatorów kultury oraz gminnego zespołu akordeonistów „AKORD”. Angażuje się również osobiście w coroczne w przygotowywanie wymiany młodzieżowej.
Dom rodzinny Państwa Johanna i Marii Ficklerów jest zawsze otwarty dla wszystkich delegacji jak i osób prywatnych z Gogolina, goszcząc wszystkich przyjezdnych z niesamowitą serdeczności i szczerością.
Szczególnym znakiem czasu jest udział orkiestry w Jubileuszu 900-lecia Kamienia Śląskiego, w chwili, gdy nasz kraj stał się pełnoprawnym członkiem UE. Muzyka i śpiew już od dawna nie znają żadnych granic, udowodnili to znakomici muzycy. Dzięki Johannowi mogliśmy już na początku lat 90-tych w dobie transformacji ustrojowej w naszym kraju, chociaż na krótki czas poczuć klimat Europy zdążającej do integracji i jedności. Przyznana nagroda w postaci statuetki „Karolinki” niechaj będzie skromnym dowodem wdzięczności za wspieranie współpracy partnerskiej pomiędzy Gogolinem i Schongau oraz propagowanie naszej kultury w Bawarii.
Nagroda honorowa ziemi gogolińskiej
- statuetka „Karolinki”
Daniela Brüll
Pedagog, niestrudzony społecznik, przyjaciel nauki i nauczycieli. Przez 30 lat swojej pracy zawodowej wychowywała kolejne pokolenia gogolinian. W tym czasie aktywnie uczestniczyła w pracach Towarzystwa Przyjaciół Dzieci i Związku Harcerstwa Polskiego. Organizowała niezliczone kolonie zuchowe i obozy harcerskie dla dzieci i młodzieży. Była organizatorką warsztatów tematycznych dla uczniów, którzy pod jej kierunkiem brali udział w konkursach recytatorskich i teatralnych na szczeblu gminy i powiatu zajmując wysokie lokaty. Propagowała i krzewiła folklor śląski. Jest członkiem Towarzystwa Miłośników Ziemi Gogolińskiej, była członkiem kolegium redakcyjnego „Panoramy Ziemi Gogolińskiej, jest również członkiem ZNP, a od 1998r. do chwili obecnej jest prezesem Oddziału ZNP w Gogolinie. Wspólnie z mężem Augustynem doprowadziła do rozbudowy Szkoły Podstawowej nr 3 w Gogolinie.
STATUETKĘ KAROLINKI przyznano Pani Danieli Brüll za bezgraniczne oddanie siebie samej dla trudu wychowywania i edukacji dzieci i młodzieży oraz ciągłego rozwoju intelektualnego społeczeństwa „naszej małej ojczyzny” oraz za szukanie nowych inspiracji wśród nauczycieli by nie tylko kochali swój zawód, ale zawsze byli gotowi bronić najwyższych wartości, godności i postaw ludzkich.
Nagroda honorowa ziemi gogolińskiej
- statuetka „Karolinki”
Elżbieta Klimas
Nauczyciel, pedagog, przyjaciel wrażliwych dusz. Jako magister wychowania muzycznego uczyła kolejne pokolenia młodzieży w Szkole Podstawowej nr 1 w Gogolinie oraz w Liceum Ogólnokształcącym w Gogolinie. W trakcie pracy zawodowej pełniła w różnych okresach funkcje doradcy metodycznego. Przez cały czas aktywnie działała na polu krzewienia kultury i popularyzacji śpiewu wśród wielu pokoleń. W trakcie swojej pracy w Liceum Ogólnokształcącym w Gogolinie prowadziła m.in. chór szkolny i zespół muzyczny. Obecnie prowadzi natomiast chór parafialny w Parafii pw. NSPJ w Gogolinie oraz chór mniejszości niemieckiej. Prowadzone przez Panią Klimas zespoły muzyczne i chóry wielokrotnie uczestniczyły w przeglądach zespołów artystycznych uzyskując czołowe miejsca i wyróżnienia oraz uświetniały różnego rodzaju uroczystości.
STATUETKĘ KAROLINKI przyznano Pani Elżbiecie Klimas za niezwykłą umiejętność odkrywania wrażliwości i talentów artystycznych wśród dzieci i młodzieży poprzez bardzo radosne, naznaczone ogromną pasją pielęgnowania i przekazywania wartości kulturowego wiana rodzinnej ziemi naszych przodków oraz zaszczepiania ich w sercach i umysłach tak wielu ludzi.
Nagroda honorowa ziemi gogolińskiej
- statuetka „Karolinki”
Krystian Strzałek
Człowiek otwarty, sprzyjający i współuczestniczący w budowaniu i pomnażaniu społecznego dobra. W swojej działalności społecznej i zawodowej przyczynił się do remontu basenu szkolnego, udzielał pomocy w sponsorowaniu przedsięwzięć na rzecz wsi, takich jak festyny, spotkania wigilijne dla osób starszych i samotnych oraz Udzielił wydatnej pomocy przy pozyskaniu kamienia na remont muru cmentarnego. Od 1997r. do 2000r. był Przewodniczącym Rady Rodziców w PSP w Kamieniu Śląskim, a od 2003r. jest Wiceprzewodniczącym Stowarzyszenia Przyjaciół Kamienia Śląskiego, w ramach którego podejmuje wiele działań na rzecz środowiska lokalnego, poprawy wizerunku wsi, promocji Kamienia Śląskiego a zarazem Gminy Gogolin. Od 2006r. jest również członkiem Duszpasterskiej Rady Parafialnej.
STATUETKĘ KAROLINKI przyznano Panu Krystianowi Strzałek za ludzką otwartość i życzliwość dla tworzenia wzorcowego klimatu partnerstwa w współdziałaniu pomiędzy wspólnotą lokalną wsi Kamień Śl. i samorządu Gminy Gogolin a sektorem gospodarczym dla ciągłego zaspokajania ludzkich potrzeb dnia codziennego i dla jeszcze piękniejszej przyszłości.
Nagroda honorowa ziemi gogolińskiej
- statuetka „Karolinki”
Jerzy Długosz
Nauczyciel, społecznik, propagator krzewienia kultury fizycznej i rekreacji. Magister pedagogiki szkolnej. Od 1962 roku związany osobiście i zawodowo z naszą gminą. W latach 1962-1990 był nauczycielem geografii oraz wychowania fizycznego w Szkołach Podstawowych nr 2 i 3 w Gogolinie, w Szkole Podstawowej w Zakrzowie oraz w Liceum Ogólnokształcącym w Gogolinie. Równocześnie w latach 1964-1971 pełnił funkcję instruktora metodycznego geografii. Jako nauczyciel był organizatorem konkursów przedmiotowych i zawodów sportowych na terenie gminy Gogolin. Wielu jego uczniów startowało w konkursach wyższego szczebla. W latach 1970-1980 pełnił funkcję wizytatora wydziału oświaty i wychowania w Krapkowicach oraz zastępcy gminnego dyrektora szkół w Gogolinie. Od 1975 do 1990 roku był członkiem Gminnego Zarządu Ochotniczej Straży Pożarnej w Gogolinie, a przez okres 25 lat jako społeczny kurator sądowy pracował z osobami młodocianymi i dorosłymi, które popadły w konflikt z prawem. Od 1970 roku jest również członkiem społecznej komisji mieszkaniowej.
STATUETKĘ KAROLINKI przyznano Panu Jerzemu Długosz za niezwykłą życiową postawę w służbie dla drugiego człowieka, nacechowaną skromnością i otwartością oraz za ciągłą gotowość dzielenia się życiową mądrością ze słabszymi, kierując się przy tym ogromną odpowiedzialnością i poszanowaniem dla drugiej osoby, zapraszając ją jednocześnie do współdziałania w ważnej osobistej i społecznej sprawie.
Nagroda honorowa ziemi gogolińskiej
- statuetka „Karolinki”
Elżbieta Grabarek
Pani Elżbieta Grobarek jest działaczką Koła Gospodyń Wiejskich, miłośniczką i znawczynią kultury śląskiej oraz wielce zasłużoną inicjatorką życia kulturalno – społecznego. Wiele lat prowadziła świetlicę młodzieżową w Strzebniowie, a poprzez różne działania z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi mieszkańcami dzielnicy, ożywiła i utrwaliła lokalne zwyczaje i obrzędy. Dzięki Jej inicjatywie w strzebniowskiej społeczności wciąż żywy jest zwyczaj topienia Marzanny, robienia koron żniwnych, żniwnioka, żywe są również zwyczaje weselne np. Polterabend.
STATUETKĘ KAROLINKI przyznano Pani Elżbiecie Grabarek za niezwykłą życiową postawę, nacechowaną skromnością i otwartością, za rozsiewane ziarna dobra i szczególne zasługi na niwie pielęgnacji skarbnicy kulturowej naszej ziemi, wykonywane z niezwykłym poświęceniem i bezinteresownością, za pielęgnowanie kultury, przebogatych tradycji obrzędowych w roku kalendarzowym, a także za całokształt działalności społeczno-animacyjno-kulturalnej nie tylko na rzecz dzielnicy Gogolin-Strzebniów, ale również na rzecz gminy Gogolin