WRZESIEŃ : Uśmiech potrafi znieść wszelkie bariery i podziały!
Chciałoby się rzec ,,prawdziwe święto radości”. Odbyło się ono w dniu 24.09.2006 roku w Publicznej Szkole Podstawowej nr 2 im. Kornela Makuszyńskiego w Gogolinie. Pod tą tajemnicza nazwą odbyło się spotkanie integracyjne dzieci, ich rodziców i nauczycieli szkoły z niepełnosprawnymi osobami zrzeszonymi w Katolickim Stowarzyszeniu Niepełnosprawnych w Zdzieszowicach. Te spotkania stały się już tradycją. Odbywają się one dzięki ludziom dobrej woli, którzy przez swoje współdziałanie pragną stworzyć nowy wizerunek szkoły: wychowującej młode pokolenie poprzez wzbudzanie wrażliwości, akceptacji, zrozumienia, miłości i tolerancji ukierunkowanej na potrzeby drugiego człowieka. Piosenka Eleni i Arki Noego ,,Nigdy nie zostawisz mnie” uwydatniła potrzebę człowieka na bycie razem z kimś bliskim.
Takich lekcji wychowawczych nie można spotkać w gotowych wzorach i konspektach zajęć zawartych w podręcznikach dydaktycznych.
Na początku spotkania wysłuchaliśmy parę słów na temat dotychczasowej współpracy pomiędzy KSN a społecznością naszej szkoły, a utwór Anny Jantar ,,Za każdy uśmiech Twój” wniósł atmosferę radości. Słowa podziękowania dla ludzi dobrego i wielkiego serca przy dźwięku tej pięknej muzyki nabrały jeszcze większego znaczenia. A było komu dziękować. Największe słowa wdzięczności spłynęły od uczestników i organizatorów spotkania dla:
- Gospodarza Miasta i Gminy Gogolin Pana burmistrza Joachima Wojtali
- Pani Marioli Król – Prezes Stowarzyszenia Pomocy Rodzinie ,,Okaż Serce Innym” za wsparcie finansowe naszej inicjatywy
- Dyrekcji Szkoły za pomoc i wsparcie naszej inicjatywy
- Państwa Okońskich- właścicieli piekarni przy ul. Krapkowickiej w Gogolinie- za bezinteresowną pomoc w zorganizowaniu poczęstunku. Państwo Okońscy z wielką życzliwością i zapałem zrozumieli nasze plany i potrzeby. Pomimo, że był to ich jedyny dzień wolny od pracy, przygrzali nam zapiekanki, a swoją usługę wykonali bezpłatnie, co także przyjęliśmy jako ich dar wielkiego serca.
- Rodziców naszych uczniów za wspaniałe domowe ciasta, pomoc w trakcie spotkania oraz samych uczniów za występy artystyczne
- grona pedagogicznego i pracowników obsługi, których trudno było nie zauważyć w to niedzielne popołudnie
- zespołowi tanecznemu z Obrowca za piękne układy taneczne
- Pani Dorotce Kłeczek za przygotowanie upominków z masy solnej i pomoc plastyczną
Zespół młodych aktorów z naszej szkoły przedstawił spektakl pt.,,Wygrana”, który nieco ironizował nasze współczesne, zabiegane życie. Nad prawidłową grą aktorów czuwała pani Bernadeta Konieczna, nasz specjalista od szkolnych przedstawień.
Po występach przyszedł czas na konkursy i rozgrywki. Jak zwykle w wyborze najlepszego kreatora mody i modela jury miało trudności(ubrania z średniowiecza były najlepsze). Klaskomierz wszystkim ilość braw mierzył po równo, więc i nagrody wręczane przez panią Izę Bieńczak były dzielone sprawiedliwie. Towarzyszyły temu oczywiście salwy śmiechu.
W grze drużyn w ,,Przerzucance balonowej” niezależny (i jedyny nieskorumpowany) arbiter orzekł remis, więc znów wszyscy przyjęli to oklaskami.
Następny konkurs ,,Śpiewać każdy z nas może” został przyjęty także z wielkim aplauzem. Mała Ania z KSN zaczęła od ,,Barki”, Pawełek zaśpiewał ,,Na Wojtusia z popielnika iskiereczka mruga”, a potem przyszedł czas na troszkę starszych piosenkarzy i właściwie całą listę przebojów. Po zmaganiach konkursowych wszyscy zjedli po ciepłej zapiekance, które prosto z piekarni przywieźli nam nasi mężowie, a potem nadszedł czas na zabawę taneczną. Pan Piotr Jaworek świetnie przejął rolę Didżeja i ,,miksował” płyty zarówno współczesne jak i stare złote przeboje. Wszyscy bawili się doskonale aż do ostatniego utworu. Przy piosence Stachurskiego ,,Zostańmy razem” wszyscy utworzyli krąg tańczących i pożegnali się trzymając się za ręce.
Pomimo, że była to pierwsza jesienna niedziela to w naszych sercach panowała radość, członkowie KSN odjechali od nas, ale myślę, że nie na zawsze. Mamy nadzieję na dalszą wspólną owocną współpracę.
Maria Banach