Wiek XX to czas wielkiego rozwoju, ale i dziejowych wstrząsów. Osada nigdy nie odbiegała od europejskich standardów, obowiązujących w tak niewielkich miejscowościach. Już w roku 1905 uruchomiono w Gogolinie gazownię i zaprowadzono oświetlenie uliczne. W 1913 roku nadano nazwy ulicom i ustanowiono numerację domów. Od 1926 roku w miasteczku pojawiło się oświetlenie elektryczne, a w latach 1934 - 1935 wodociągi. W Gogolinie kwitł handel, rzemiosło, istniały restauracje, hotel, a także stacje paliwowe. Ponad miasteczkiem wzniosła się wieża kościoła oraz kominy zakładów wapienniczych.Jednakże pierwsze dekady XX wieku naznaczone są w historii europejskiej tragicznym rysem. Nie ominęły Gogolina skutki pierwszej wojny światowej (1914 - 1918), zwanej wówczas Wielką Wojną. Po 1918 roku nastąpił czas stagnacji w przemyśle wapienniczym, a co za tym idzie czas zastoju gospodarczego i pauperyzowania się społeczeństwa. Kolejne lata to niepokoje polityczne, których kulminacją było III powstanie śląskie. Maj 1921 roku spłynął krwią. Pod Gogolinem toczyły się walki, w których zginęło kilkudziesięciu mieszkańców okolicznych miejscowości. Wiele ofiar pochłonęła także druga wojna światowa. Mieszkańcy Gogolina i okolic nie tylko ginęli na frontach. Machina wojenna objęła w 1945 roku również ziemię gogolińską, niosąc jej zniszczenie i śmierć ludności cywilnej. Tuż po wojnie dały o sobie znać zapobiegliwość i pracowitość mieszkańców Gogolina. W 1948 roku w miasteczku zostało otwarte Liceum Ogólnokształcące, które od 1973 roku nosi imię Komisji Edukacji Narodowej. Gogolin był też siedzibą szkoły zawodowej przeniesionej z czasem do Krapkowic. W 1958 roku Gogolin po włączeniu Strzebniowa i Karłubca został osiedlem, a w 1967 roku uzyskał prawa miejskie. Schyłek lat 80` i ostatnia dekada XX wieku to moment wyjątkowy w dziejach świata: oto dokonała się pokojowa zmiana ustroju w krajach tzw. bloku socjalistycznego w Europie, czego konsekwencją była demokratyzacja stosunków społecznych oraz narodziny samorządności w Polsce. Niezwykle istotne znaczenie dla kształtowania się społeczeństwa obywatelskiego miało ujawnienie się mniejszości narodowych. W 1990 roku Gogolin stał się siedzibą władz naczelnych organizacji mniejszości niemieckiej, noszącej aktualnie nazwę Towarzystwo Społeczno-Kulturalne Niemców na Śląsku Opolskim. Inicjatorem, a właściwie ojcem całego przedsięwzięcia był mieszkający w Gogolinie Johann Kroll, pierwszy prezes TSKN. W roku 1992 schedę po Johannie Krollu przejął jego syn, poseł Henryk Kroll. O randze TSKN świadczy fakt, iż w związku z działalnością organizacji ziemię gogolińską odwiedziło wiele osobistości ze świata polityki, m.in. premier Jan Krzysztof Bielecki, przewodnicząca Bundestagu Rita Süsmuth, ambasadorowie RFN, Austrii i USA oraz konsulowie USA i RFN.